SKĄD WZIĄŁ SIĘ POMYSŁ NA SZKOŁĘ
Dorastając w małej wiosce, byłam świadkiem przeszkód, jakie muszą pokonać dzieci, aby zdobyć dostęp do edukacji na wysokim poziomie. Poruszona głębokim pragnieniem zrobienia czegoś, co przyczyniłoby się do postępu i rozwoju mojej ojczystej ziemi oraz do podniesienia poziomu życia młodszego pokolenia, podjęłam się niesamowitego wyzwania: założenia w mojej rodzinnej wiosce Fialofa Ifanja szkoły, którą nazwałam Mampitasoa. Będąc wcześniej dyrektorem katolickiej szkoły technicznej w Bevalala na obrzeżach stolicy Madagaskaru Antananarivo, zarządzanej przez zakon ojców jezuitów, zdobyłam bezcenne doświadczenie i udoskonaliłam moje umiejętności w zakresie zarządzania i administracji w oświacie. Ta wiedza stała się podstawą mojego ambitnego przedsięwzięcia. Widząc pilną potrzebę edukacji na wysokim poziomie w mojej wiosce, byłam zdeterminowana wykorzystać zdobyte umiejętności w tej materii i założyć szkołę, która będzie miała trwały wpływ na lokalną społeczność.
COLLEGE MAMPITASOA
Szkoła Mampitasoa, co można przetłumaczyć jako „dzielenie się wiedzą”, wciela w życie moje silne przekonanie, że edukacja ma ogromne oddziaływanie i zmienia społeczeństwo. Moim pragnieniem było stworzenie ośrodka edukacyjnego, którego celem jest nie tylko przekazywanie uczniom wiedzy i umiejętności, ale także wpajanie im wartości, takich jak współczucie, wytrwałość i zaangażowanie społeczne. Poprzez College Mampitasoa chciałam stworzyć taką przestrzeń dla młodszego pokolenia, aby utorować dzieciom drogę ku lepszej przyszłości, zarówno dla nich samych, jak i dla ich rodzin.
WYZWANIA I DETERMINACJA
Droga do założenia szkoły Mampitasoa nie była łatwa. Początkowo poważną przeszkodą był brak odpowiedniej infrastruktury, musieliśmy więc wynajmować domy, aby zapewnić młodzieży edukację. W tamtym czasie w naszej szkole uczyło się zaledwie ośmioro uczniów, w tym troje w klasie piątej i dwoje w klasie szóstej. Jednak moja niezachwiana determinacja i wsparcie lokalnej społeczności podtrzymywały nas na duchu. Zjednoczyliśmy się w szlachetnej sprawie zapewnienia dzieciom z wioski Fialofa Ifanja dostępu do edukacji na wysokim poziomie.
DATY GODNE UWAGI
Lata 2013–2014: otwarcie szkoły.
Lata 2014–2015: budowa pierwszego budynku szkolnego.
Lata 2015–2016: uruchomienie stołówki szkolnej.
Lata 2016–do chwili obecnej (2024): otrzymanie dodatkowego dofinansowania od Referatu Misyjnego ojców jezuitów z Krakowa, z Polski, co umożliwiło nam dalsze funkcjonowanie szkolnej stołówki i pomoc dla uczniów z ubogich rodzin poprzez opłacenie lub redukcję ich czesnego.
Lata 2023–2024: obchody 10-lecia szkoły Mampitasoa.
WAŻNE KROKI
Od skromnych początków, gdy mieliśmy zaledwie ośmioro uczniów, wspaniale się rozwinęliśmy, do tego stopnia, że w ciągu dziesięciu lat osiągnęliśmy liczbę 761 absolwentów naszej szkoły.
Zapewniamy środowisko stabilne i przyjazne zdobywaniu wiedzy.
Szkoła Mampitasoa konsekwentnie osiąga wysoki wskaźnik zdawalności państwowych egzaminów w całym regionie, średnio 87 proc. zdawalności każdego roku.
Niezmiernie nas cieszy, że 50 proc. naszych uczniów kontynuowało naukę poza naszą szkołą, zapisując się do liceum (tym bardziej że na obszarach wiejskich edukacja nie jest traktowana priorytetowo, zwłaszcza przez młode dziewczęta, które przeznaczone są raczej do wyjścia za mąż, zanim w ogóle będą miały szansę pójścia do szkoły średniej).
Czworgu naszym byłym uczniom udało się dostać na najlepsze malgaskie uniwersytety. Za sprawą swoich wyjątkowych osiągnięć stali się powodem ogromnej dumy dla społeczności naszej szkoły. Obecnie przygotowują już prace licencjackie w swoich branżach.
DŁUGOTERMINOWY PLAN I JEGO WYZWANIA
Patrząc w przyszłość, nasz długoterminowy plan dla szkoły Mampitasoa obejmuje dwa kluczowe cele: zwiększenie liczby uczniów przy jednoczesnym utrzymaniu przystępnych dla nich opłat za naukę oraz rozwój zawodowy naszych nauczycieli.
Wzrost liczby uczniów: Zależy nam na poszerzaniu zasięgu szkoły Mampitasoa i przyciągnięciu większej liczby uczniów z okolicznych miejscowości. Świadomi tego, że edukacja nie zawsze jest priorytetem na obszarach wiejskich, staramy się, aby opłaty za szkołę były możliwe do udźwignięcia przez budżet każdej rodziny. Ze względu na skromne opłaty za naukę w naszej szkole środki pozyskane w ten sposób nie wystarczają na pokrycie wszystkich wydatków związanych z funkcjonowaniem szkoły, w tym pensji nauczycieli. Aby sprostać temu wyzwaniu, poszukujemy dodatkowych funduszy i wsparcia od lokalnych organizacji, inicjatyw rządowych oraz indywidualnych darczyńców, chcąc w ten sposób wypełnić powstałą lukę finansową i zapewnić ciągłość w działalności szkoły.
Rozwój zawodowy nauczycieli: Jesteśmy głęboko przekonani, że zapewnienie naszym nauczycielom możliwości ciągłego doszkalania i rozwoju zawodowego ma ogromne znaczenie. W miarę jak proces nauczania się rozwija i pojawiają się nowe metody nauczania, niezwykle istotne jest wyposażenie naszych nauczycieli w umiejętności i niezbędną wiedzę, aby zapewnić naszym uczniom edukację na wysokim poziomie. Poprzez współpracę z instytucjami edukacyjnymi, warsztatami szkoleniowymi i programami mentorskimi dążymy do poszerzenia wiedzy pedagogicznej naszych nauczycieli. Inwestując w ich rozwój, dążymy do stworzenia środowiska sprzyjającego kształceniu, które promuje zaangażowanie uczniów, krytyczne myślenie oraz pełny rozwój.
Teresa Rabenarimanitra, Fialofa, 26 marca 2024 r.