23. niedziela zwykła, Rok C.

II czyt. Flm 9b-10. 12-17

Z Listu św. Pawła Apostoła do Filemona

Wszyscy są braćmi.

Najdroższy: Jako stary Paweł, a teraz jeszcze więzień Chrystusa Jezusa, proszę cię za moim dzieckiem, za tym, którego zrodziłem w kajdanach, za Onezymem. Jego ci odsyłam; ty zaś jego, to jest serce moje, przyjmij do domu. Zamierzałem go trzymać przy sobie, aby zamiast ciebie oddawał mi usługi w kajdanach noszonych dla Ewangelii. Jednakże postanowiłem nie uczynić niczego bez twojej zgody, aby dobry twój czyn był nie jakby z musu, ale z dobrej woli. Może bowiem po to oddalił się od ciebie na krótki czas, abyś go odebrał na zawsze, już nie jako niewolnika, lecz więcej niż niewolnika, jako brata umiłowanego. Takim jest on zwłaszcza dla mnie, ileż bardziej dla ciebie zarówno w doczesności, jak w Panu. Jeśli więc się poczuwasz do łączności ze mną, przyjmij go jak mnie. (Lekcjonarz Mszalny, T.IV)

Homilia

Przeżywamy Roku Wiary, który niebawem dobiegnie końca. W tym czasie w szczególny sposób szukamy odpowiedzi na pytania: Czym jest wiara? Jaka jest moja wiara?

Wiara to przede wszystkim łaska, cenny dar Boga. Wiara otwiera naszego ducha, byśmy mogli poznać i pokochać Boga. To On sam wychodzi nam naprzeciw, przychodzi do nas w Chrystusie, chce nawiązać z nami relację, byśmy mogli uczestniczyć w Jego życiu i uczynić nasze życie bardziej sensownym, lepszym, piękniejszym. Bóg jest miłością i kocha nas, ale musimy Go przyjąć i uwierzyć w Niego. Wiara domaga się więc naszej osobistej odpowiedzi, naszej odwagi, by Bogu zaufać, by żyć Jego miłością. Wiara wymaga wdzięczności za nieskończone miłosierdzie Boga, które ciągle nam okazuje. Wiara jest darem, którego nie można zatrzymać tylko dla siebie. „Wiarą musimy się dzielić z innymi – mówił Papież Franciszek w orędziu na światowy dzień misyjny – aby wszyscy mogli doświadczyć radości z tego, że są kochani przez Boga, radości zbawienia”.

Wiarą musimy żyć na co dzień. Czynimy to nie tylko, gdy ją wyznajemy i z radością celebrujemy podczas liturgii, lecz także gdy żyjemy miłością, gdy wychodząc ze swojego zamknięcia, niesiemy ją innym, aby i oni poznali Chrystusa. Wiara wymaga naszego świadectwa. Tym świadectwem jest życie miłością. Miłością miłosierną. Znamy ten przepiękny hymn o miłości z Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian. Św. Paweł mówi, że miłość jest najważniejsza: „gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, byłbym niczym”. Ta miłość jest cierpliwa i miłosierna… (por. 1 Kor 13, 1-13)

* * *