2. niedziela Wielkiego Postu, Rok C.

Ew.Łk 9,28b-36

Z Ewangelii według św. Łukasza

Przemienienie Pańskie.

Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe, A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawmy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn wybrany, Jego słuchajcie». W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmili o tym, co widzieli. (Lekcjonarz Mszalny, T.II)

Homilia

W lasach Wogezów, położonych we wschodniej Francji wzdłuż Renu, żył święty pustelnik. Wiele osób przychodziło do niego i prosiło, aby nauczył ich modlić się. Jednak pustelnik zawsze mówił „nie”. Kiedyś przyszedł do niego osiemnastoletni młodzieniec. On także chciał nauczyć się modlić. Pustelnik zapytał go, dlaczego tego pragnie. „Ponieważ to najwyższa z umiejętności” – odpowiedział przybyły. Pustelnik jednak mu odmówił. Po trzech latach młody człowiek ponownie przyszedł do pustelni z tą samą prośbą. „Dlaczego chcesz nauczyć się modlić?” – znowu zapytał pustelnik. Młody człowiek odpowiedział: „Aby zostać świętym”. Pustelnik i tym razem mu odmówił, ku ogromnemu zaskoczeniu i rozczarowaniu młodzieńca. Uważał on bowiem, że świętość to najwyższa wartość. Wrócił jednak do pustelnika w pewną bożonarodzeniową noc i ponownie spróbował, tym razem nieśmiało mówiąc: „Chcę nauczyć się modlić, aby spotkać Boga”. Wtedy pustelnik przyjął go z otwartymi ramionami i zgodził się, by został jego uczniem. (por. Gottes Wort im Kirchenjahr 1992, Rok C, tom 2, s.39)

* * *