Bł. Jan Beyzym pragnął, aby dzieło, które rozpoczął na Madagaskarze, było przez jego polskich współbraci kontynuowane. Trzeba było jednak na to czekać przeszło pół wieku. Kiedy w 1985 roku do Polski przyjechał bp Ksawery Tabao SJ, ordynariusz nadmorskiej diecezji położonej na południowo-wschodnim wybrzeżu Czerwonej Wyspy, można było przypuszczać, że druga ojczyzna bł. Jana Beyzyma otwiera się na misjonarzy krakowskiej prowincji. Pierwsi, którzy odpowiedzieli na apel Kościoła na Madagaskarze, to: o. Józef Chromik SJ, o. Józef Pawłowski SJ oraz niżej podpisany.

O. Józef Chromik SJ zajął się przygotowaniem procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego o. Jana Beyzyma SJ. Pełnił również funkcję kapelana w wiosce dla trędowatych Marovay położonej 7 km od Mananjary. Po dwóch latach pracy misyjnej na Madagaskarze, zgromadziwszy dokumenty potrzebne do beatyfikacji oraz ze względu na wiek i nie najlepszy stan zdrowia, powrócił do Polski. Po jego wyjeździe w listopadzie 1989 roku do pracy misyjnej na Madagaskarze przyjechało następnych dwóch jezuitów: kleryk Kazimierz Bąk SJ oraz o. Czesław H. Tomaszewski SJ.

O. Józef Pawłowski SJ pracował wraz ze mną od 1987 roku w Collège’u Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (CIC) w Mananjary. Po dwóch latach pracy na Madagaskarze powrócił do Europy, by ukończyć studia oraz formację zakonną, tzw. trzecią probację. Studia specjalistyczne odbył w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Po trzeciej probacji powrócił na Madagaskar i podjął pracę w Fianarantsoa jako ekonom domu. Następnie posługiwał jako misjonarz-duszpasterz w różnych miejscowościach. Ostatnio pracował w Collège’u św. Michała w Antananarivo, stolicy kraju. Obecnie zaś pracuje w Centrum Duchowości Ignacjańskiej w Fianarantsoa. A z Fianarantsoa ma niedaleko do Marany. Tam może do woli odwiedzać błogosławionego Współbrata – Ojca Beyzyma, którego relikwie spoczywają w Maranie, i prosić Go o wstawiennictwo u Bożego tronu.

Od 1987 roku do stycznia 1991 oraz od grudnia 1994 do 1999 roku kierowałem Collège’em w Mananjary. W przerwie między pierwszym a drugim pobytem w Mananjary odbywałem studia specjalistyczne w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, a następnie trzecią probację we Francji. Od sierpnia 2000 do 2011 roku pracowałem jako ekonom w Collège’u św. Franciszka Ksawerego w Fianarantsoa. W czasie wakacji szkolnych pomagałem współbraciom posługującym w okolicznych wioskach. Obecnie pełnię obowiązki zastępcy dyrektora Centrum Formacji Zawodowej w Bevalala, niedaleko stolicy kraju Antananarivo. Centrum Formacji w Bevalala to Wyższa Szkoła Rolnicza, Pomaturalne Studium Budowlane oraz Formacja Rolnicza dla pracujących.