Powszechne posłannictwo misyjne

Chrystus nas posyła

Chrystus posyła nas, byśmy głosili całemu światu Dobrą Nowinę. Posyła wszystkich, którzy przez chrzest w sposób szczególny zostali z Nim złączeni. „Posyłam was na pracę bez nagrody, na ciężki, twardy i niewdzięczny trud, niezrozumienie, drwiny i obmowy. Posyłam was przydawać do mych trzód. Tak jak Ojciec mój posłał Mnie, tak i Ja was ślę” – śpiewamy w pieśni nazywanej największym hymnem misyjnym XX wieku, którego autorką jest kanadyjska nauczycielka Margaret Clarkson.

Bóg posyła nas, byśmy głosili drugiemu człowiekowi Ewangelię miłości Boga, który w człowieczeństwie swojego Syna Jezusa Chrystusa stał się Ojcem każdego człowieka. Każdego, niezależnie od rasy i koloru skóry, niezależnie od pozycji społecznej, statusu materialnego i wykształcenia, światopoglądu i religii. Każdego bez wyjątku. Wszystkim na całym świecie, ochoczo i z radością, mamy głosić Dobrą Nowinę o Miłości Boga do człowieka. Winniśmy robić to chętnie i bezinteresownie, nie czekając na nagrodę, stawiając czoła przeciwnościom, trudnościom i rozmaitym przeszkodom, jakie będzie piętrzył przed nami współczesny świat.

Kościół jest misyjny

Kościół ze swej natury jest misyjny, ponieważ Chrystus, jego założyciel, jest największym Misjonarzem, „pierwszym i najważniejszym głosicielem Ewangelii” (Paweł VI, Evangelii nuntiandi, 7). Chrystus posyła swój Kościół, a więc wszystkich, którzy do niego należą, wszystkich ochrzczonych, by nieśli współczesnemu światu światło Ewangelii. „Musimy zatem postawić sobie kilka pytań dotykających naszej chrześcijańskiej tożsamości i naszych obowiązków jako ludzi wierzących w świecie ogłupionym wieloma złudzeniami, zranionym wielkimi frustracjami i rozdartym wieloma bratobójczymi wojnami, które niesprawiedliwie uderzają zwłaszcza w niewinnych” – pisze Ojciec Święty Franciszek w Orędziu na Światowy Dzień Misyjny 2017 roku.

Misja jest posłannictwem głoszenia światu Chrystusa, który jest Drogą prowadzącą do radości i prawdziwego szczęścia. Chrystusa, który jest Prawdą jedyną i niepodważalną, odwieczną Prawdą Boga Ojca o nas, o naszym powołaniu – „przeznaczeniu” i Jego relacji do nas, relacji miłości do każdego człowieka. I wreszcie Chrystusa, który jest Życiem – ostatecznym celem i przeznaczeniem każdego człowieka. Życiem będącym pełnym zjednoczeniem z Bogiem Ojcem, przez Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, mocą Ducha Świętego.

Współczesny świat spragniony jest Chrystusa, który wskaże mu drogę wiodącą do prawdziwego celu, ponieważ sam jest Drogą. Oznajmi mu prawdę, tę jedną jedyną, niepodważalną prawdę o godności i powołaniu każdego człowieka, prawdę o Bogu, który go kocha i pragnie jego szczęścia, o Bogu, który jest Miłością. Współczesny świat, a w nim każdy człowiek, potrzebuje prawdziwego życia, którym jest Chrystus. On jest Drogą, Prawdą i Życiem. Zadaniem każdego misjonarza jest głosić wszystkim ludziom tę właśnie prawdę. Głosić ją i dawać o niej świadectwo własnym życiem.

To ja jestem posłana, posłany

Czynimy to, gdy nie zamykamy się w sobie, ale potrafimy otworzyć się na drugiego człowieka. Przekroczyć własną wygodę i zdobyć się na odwagę, by pójść nawet na peryferie, gdzie żyją nasi bracia i siostry potrzebujący światła Ewangelii (zob. Franciszek, Evangelii gaudium, 20). Pójść do ludzi, nie oczekując poklasku i uznania, nie zważając na „ciężki, twardy i niewdzięczny trud, niezrozumienie, drwiny i obmowy”, by zanieść im Dobrą Nowinę Zmartwychwstałego Pana. Nowinę o radości, o Życiu i Miłości.

Takim otwarciem się na drugiego człowieka, do którego jesteśmy posłani, wyjściem do niego, troską o niego jest nasze zaangażowanie w misyjne dzieło Kościoła. Realizuje się ono poprzez modlitwę we wspólnocie parafii, w rodzinie czy też modlitwę indywidualną. Uczestniczymy w dziele głoszenia Ewangelii także poprzez naszą postawę, dając przykład i żyjąc według jej zasad. Nasza solidarna troska o drugiego człowieka uzewnętrznia się także we „wspólnocie dóbr”, tj. poprzez udział w materialnym wspieraniu działalności Kościoła. Składanymi ofiarami wspieramy dzieło ewangelizacji oraz uczestniczymy w pomocy charytatywnej zanoszonej ubogim i potrzebującym w krajach misyjnych.

Nasze misyjne projekty

Dzięki łasce Bożej i materialnemu wsparciu naszych Darczyńców w 2017 roku mogliśmy kontynuować podjęte przed kilkoma laty dzieło pomocy dzieciom z ubogich rodzin, umożliwiając im dostęp do edukacji. W chwili obecnej nasz Referat Misyjny obejmuje tym programem 479 dzieci w czterech krajach: na Madagaskarze, w Zambii, Malawi i Kirgistanie. Także ojciec Tomasz Nogaj nadal wspomaga edukację dzieci w Sudanie Południowym, gdzie wcześniej pracował, pomagając 314 dzieciom. Ponadto Referat Misyjny kontynuuje udzielanie doraźnej pomocy dwóm szkołom na Madagaskarze: collège Mampitasoa oraz College św. Franciszka z Asyżu w Fianarantsoa.

Drugi nasz priorytetowy projekt, rozpoczęty w 2014 roku, to umożliwienie ubogiej ludności, mieszkającej przeważnie w niewielkich osadach i wioskach, dostępu do wody pitnej. Brak wody zdatnej do picia to duży i uciążliwy problem na przykład w Zambii. Woda w okresowych rzeczkach i strumykach jest dostępna jedynie w porze deszczowej. W porze suchej, mniej więcej od maja do listopada, wysycha. Najczęściej jednak woda z tych strumyków nie nadaje się do picia. Kobiety i dzieci w poszukiwaniu wody muszą codziennie przemierzać kilka kilometrów, ale woda, którą udaje im się znaleźć, też często nie jest zdatna do spożycia.

Od 2015 roku, kiedy zaczęliśmy realizować projekt budowy studni, do chwili obecnej dzięki ofiarności Darczyńców naszego Referatu Misyjnego wykonaliśmy już 46 odwiertów głębinowych, tzw. mokrych, czyli takich, które do chwili obecnej dają wystarczającą ilość wody, zaopatrując w nią cztery wioski w parafii Kanakantapa oraz 25 wiosek i dwie duże szkoły w parafii Chikuni. To następujące wioski i stacje misyjne: Hamuyaba, Chigunta, Mainza, Choobe, Simoonga, Mutanta Uyanda, Mutanda, Hacuumpa, Himainza, Maanya, Chizyibwa, Chaleeba, Hampongo, Chinyaka, Mweemba, Sicoondo, Lumamba, Sikabenga, Namakube, Suntwe Chimuka, Shangwe, Choobana, Mulundu Udima, Hamakalu, Himukululu, Canisius Secondary School (Szkoła pw. św. Kanizego), Charles Lwanga College of Education (Szkoła pw. św. Karola Lwangi).

Kolejne odwierty wykonano w wioskach parafii Kasisi (siedem studni), w wioskach parafii Mumbwa (również siedem studni) oraz po jednej studni w parafiach Livingstone i Monze. Trzy studnie zostały wywiercone na terenie ekologicznej farmy, której rekultywacją oraz rolniczo-hodowlanym zagospodarowaniem zajęli się niedawno ojcowie jezuici. O projekcie zagospodarowania wspomnianej farmy pisał ojciec Tadeusz Świderski na łamach poprzedniego numeru naszego biuletynu, w artykule Jezuici wracają na farmę (MS nr 17, s. 25-26).

Pomoc udzielona w 2017 roku

Środki zebrane podczas akcji misyjnych w drugim półroczu 2017 roku oraz przekazane przez naszych czcigodnych Ofiarodawców na misyjne konta pomogły sfinansować dwa wspomniane powyżej priorytetowe projekty misyjne, a także stworzyć skromne zaplecze materialne konieczne dla naszych misjonarzy. Oto konkretne liczby:

479 dzieci z czterech krajów misyjnych otrzymało pomoc na łączną sumę 347 926,14 zł. Pomoc ta pochodzi od Ofiarodawców w Polsce oraz Rodaków mieszkających poza krajem, głównie w Chicago. W zależności od liczby zgłoszonych dzieci na poszczególne kraje przypadły następujące sumy: Kirgizja (opiekun dzieci R. Kalski SJ) otrzymała 15 790,00 zł; Malawi (opiekunowie dzieci: G. Karas SJ, J. Oleksy SJ) otrzymała 53 718,87 zł; Madagaskar (opiekunowie dzieci: J. Pawłowski SJ, T. Kasperczyk SJ) otrzymał 83 990,66 zł oraz sierociniec Sióstr Baptystynek dla 282 dzieci otrzymał 194 426,61 zł.

Szkołę podstawową w Rumbek w Sudanie Południowym T. Nogaj SJ wsparł sumą 86 484,09 zł. Wsparcie to było przeznaczone dla grupy 314 dzieci, a pieniądze pochodziły głównie z funduszu przesłanego przez Zgromadzenie Sióstr Misjonarek św. Piotra Klawera z Krosna. Siostrom Klaweriankom i ich Darczyńcom za tę wspaniałą i znaczącą pomoc składamy serdeczne „Bóg zapłać”.

Ponadto małe doraźne wsparcie, na dożywianie dzieci w szkole, z ubogich rodzin i sierot, otrzymały dwie szkoły na Madagaskarze: niewielki collège Mampitasoa w wiosce Fialofa dla 93 dzieci otrzymał 15 992,70 zł (3800 euro); Collège św. Franciszka z Asyżu w Fianarantsoa otrzymał 16 900,00 zł (4000 euro).

 Wywiercono, jak już wcześniej zostało szczegółowo wyliczone, kolejne studnie głębinowe w Zambii, których łączny koszt to 131 285,00 zł (36 000 USD). Koszt wszystkich do tej pory wywierconych i funkcjonujących studni, które powstały w Zambii, to 406 272,64 zł (113 400 USD). Łącznie wywiercono już 46 studni (w 2014-2015 – 12 studni; w 2016 – 19 studni; w 2017 – 15 studni).

Na pomoc dla chorych na trąd w szpitalu wybudowanym przez bł. Jana Beyzyma w Maranie przekazaliśmy 8580,00 zł (2000 euro).

Szkoła Radiowa i Radio Chikuni w Zambii, kierowane przez Andrzeja Leśniarę SJ, otrzymały roczne wsparcie w wysokości 55 929,00 zł (15 000 USD). Pomoc dla Kościoła na Wschodzie wyniosła 16 000,00 zł.

Przekazaliśmy też środki potrzebne misjonarzom w ich codziennym życiu i niezbędne w ich misyjnej działalności. Była to pomoc skierowana do konkretnych osób potrzebujących, wsparcie działalności duszpasterskiej, pracy z młodzieżą, działalności religijnej związanej z kultem… Na wszystkie te potrzeby naszym jezuickim misjonarzom pracującym na Madagaskarze, w Malawi, Zambii i na Ukrainie przeznaczyliśmy 213 546,57 zł.

Łączna kwota przekazana na pomoc misjom w poszczególnych krajach misyjnych w Afryce, na Madagaskarze oraz na Wschodzie to w 2017 roku 892 643,50 zł. Część przekazanej sumy, tj. ok. 140 000 zł, pochodzi z funduszu Referatu Misyjnego.

Pozostałe wydatki biura misyjnego, tj. na potrzeby poszczególnych misjonarzy podczas ich pobytu na urlopie w Polsce (pomoc medyczna, lekarstwa i inne), w roku 2017 wyniosły 12 561,00 zł.

Koszty związane z prowadzeniem stron internetowych (opłaty za domeny, hosting, pomoc w tłumaczeniu tekstów na stronę www.beyzym.pl) oraz inne wydatki biurowe w 2017 roku wyniosły 5828,55 zł.

Podziękowania

Za ofiary złożone podczas misyjnych akcji przeprowadzonych od sierpnia do grudnia 2017 roku (w sumie 29 029,94 zł) oraz w czasie kiermaszu z upominkami z Zambii i Madagaskaru (10 229,94 zł) składam drogim Darczyńcom serdeczne „Bóg zapłać”. Obaj nasi misjonarze: Jakub Maria Rostworowski SJ z Kasisi (Zambia) oraz Józef Pawłowski SJ z Fianarantsoa (Madagaskar), którzy uczestniczyli w naszej dorocznej akcji misyjnej i głosili Słowo Boże, zebrane przez siebie po Mszach świętych fundusze (12 000 zł oraz 6800 zł) przeznaczyli na wsparcie swojej działalności misyjnej. Wszystkim Czcigodnym Ofiarodawcom, którzy zechcieli ich wesprzeć swoją ofiarnością, ojcowie składają bardzo serdeczne „Bóg zapłać”.

Słowa podziękowania kieruję do Czcigodnych Księży Proboszczów, którzy zechcieli nam umożliwić przeprowadzenie kwesty bądź kiermaszu na rzecz naszych misji na terenie ich parafii bądź sami zorganizowali i przeprowadzili taką kwestę.

Bardzo serdecznie dziękuję Przewielebnym: Księdzu Prałatowi Janowi Wnękowi, Proboszczowi Parafii pw. św. Antoniego w Krynicy-Zdroju; Księdzu Prałatowi Eugeniuszowi Szymczakowi, Proboszczowi Parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Krynicy-Zdroju; Księdzu mgr. Kazimierzowi Kijasowi, Proboszczowi Parafii Chrystusa Odkupiciela Człowieka – Redemptor Hominis w Krakowie; Księdzu mgr. Andrzejowi Pierógowi, Proboszczowi Parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie-Rżące za zbiórkę na wsparcie działalności br. Jerzego Zadwórnego, misjonarza z Ukrainy; Księdzu mgr. Pawłowi Skowronowi, Proboszczowi Parafii pw. św. Brata Alberta w Chabówce, za zorganizowanie akcji na wsparcie misyjnej działalności Tadeusza Kasperczyka SJ na Madagaskarze.

Słowa podziękowania kieruję również do tych Księży Proboszczów i Duszpasterzy parafii i duszpasterstw będących pod opieką Prowincji Polski Południowej Jezuitów, którzy przyjęli nas i umożliwili nam przeprowadzenie kwesty bądź kiermaszu na rzecz jezuickich misji w Afryce, na Madagaskarze oraz na Wschodzie. Dzięki ich wrażliwości na potrzeby bliźnich oraz życzliwości w stosunku do naszej działalności mogliśmy zebrać powyżej wspomniane kwoty i przyjść z konkretną pomocą wielu naszym braciom i siostrom w Chrystusie będącym w potrzebie.

Szczególne podziękowania kieruję do Ojca mgr. lic. Kazimierza Kucharskiego SJ oraz Zespołu Misyjnego przy Parafii św. Ignacego Loyoli we Wrocławiu za organizowanie kiermaszów misyjnych, akcji charytatywnych oraz zbiórek na rzecz pomocy Kościołowi na Wschodzie. Ojciec Kucharski wraz z Zespołem Misyjnym zebrał i ofiarował na nasz projekt „Woda dla Afryki”, a konkretnie na wiercenie studni w Zambii, 18 000 zł; dla sierot w Malawi 4000 zł i 200 USD, dla dzieci z ubogich rodzin na Madagaskarze 14 600 zł oraz jako pomoc dla Kościoła na Wschodzie 4000 zł. Łączna suma ofiarowana na misje przez Ojca Kucharskiego i jego Zespół Misyjny wyniosła w ubiegłym roku 41 348,78 zł. Serdeczne „Bóg zapłać”!

Dziękuję również wszystkim PT Parafiom za każdy ofiarowany „grosz” na pomoc potrzebującym w dorocznych akcjach na rzecz misji: z okazji dnia pomocy misjom w uroczystość Trzech Króli 6 stycznia, w 2. niedzielę Wielkiego Postu, tzw. niedzielę ad Gentes, kiedy zbierane są ofiary na osobiste wsparcie misjonarzy, 25 lipca, kiedy zbierany jest „Grosz św. Krzysztofa”, czyli ofiary „1 grosza” za każdy szczęśliwie przejechany kilometr, przeznaczone na kupno samochodów dla misjonarzy, oraz w 2. niedzielę Adwentu, kiedy przeprowadzane są zbiórki na potrzeby Kościoła na Wschodzie. Podczas powyższych akcji w 2017 roku zebrano i ofiarowano na rzecz jezuickich misji 59 251,32 zł.

Równie serdeczne słowa podziękowania kieruję do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, w szczególności Sióstr: Angeliki, Krystyny, Marii Bronisławy, Józefy Stanisławy i Jadwigi Kasperczyk za organizowanie pomocy dla misji na Madagaskarze.

Bardzo serdecznie dziękuję tym wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób pomogli w przeprowadzeniu wyżej wspomnianych akcji misyjnych. Wszystkim drogim Parafianom za ich życzliwość i hojność, Organizatorom akcji, Kołom Misyjnym Dziecięcym i Młodzieżowym, Grupom Apostolstwa Modlitwy i Żywego Różańca, Ministrantom, Grupom Młodzieży i Studentom wraz z ich Opiekunami i Duszpasterzami oraz wszystkim Współpracownikom składam serdeczne „Bóg zapłać”.

Szczególne słowa podziękowania kieruję na ręce Pani Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 20 w Jaworznie, mgr Katarzyny Gniadek oraz siostry katechetki Marioli Małgorzaty Syjud za działalność Kolędników Misyjnych i przeprowadzoną przez nich zbiórkę na rzecz ich rówieśników z domu dziecka prowadzonego przez Siostry Baptystynki w Fianarantsoa na Madagaskarze. Dziękuję Czcigodnym Rodzicom grupy Kolędników Misyjnych, wychowawcom i opiekunom w szkole w Jaworznie. Bardzo serdecznie dziękuję także samym Kolędnikom Misyjnym za ich dobre i uczynne serduszka, które każą im troszczyć się o ich ubogich rówieśników żyjących w dalekiej Afryce i na Madagaskarze. Serdecznie Wam, kochane Dzieci, dziękujemy!

 Gorące podziękowania kieruję do wszystkich, którzy w minionym roku przekazywali swoje oszczędności na cele misyjne. Były to wpłaty na „Adopcję Serca” dla wybranego dziecka, które dały łączną sumę 347 926,14 zł. Inni wpłacali jako pomoc imiennie dla poszczególnych misjonarzy oraz na „Patronat misyjny”, wspomagając wybranego misjonarza. Jeszcze inni, jak wspomniano wyżej, ofiarowywali swoje oszczędności na studnie głębinowe w Zambii, dla dzieci w Afryce, na budowy, remonty, dla trędowatych w Maranie i na inne bardziej lub mniej sprecyzowane cele misyjne. Bardzo dziękuję Dzieciom i Młodzieży ze Szkolnych Kół Misyjnych (jest ich już tak wiele), którzy z zebranych przez siebie oszczędności wspomagają wybrane przez siebie dziecko na Madagaskarze, w Zambii czy Malawi. Jesteście wspaniali, że potraficie z czegoś zrezygnować, ujmować sobie, aby pomóc będącemu w potrzebie rówieśnikowi w dalekim kraju. Serdeczne Bóg zapłać Wam wszystkim, Drodzy Młodzi Przyjaciele Misji!

Wszystkie wpłaty (złożone w złotówka, dolarach i euro) zarówno na zdefiniowane bądź też ogólne cele misyjne, które zostały przekazane w roku 2017, dały łączną sumę 752 948,00 zł.

Jesteśmy świadomi, że każda ofiarowana suma, niezależnie od tego, czy było to 5 zł, 50 zł, 100 zł, 1000 zł, a czasami nawet wyższa, wiąże się z odmówieniem sobie czegoś, do czego ma się słuszne prawo. Każde takie wyrzeczenie jest podejmowane przez naszych drogich i wspaniałych Darczyńców w tym konkretnym celu: aby wspomóc potrzebujących. Dzieląc się ciężko zapracowanym „groszem” z najbiedniejszymi w krajach misyjnych, którzy – z różnych, często od nich niezależnych, względów – sami nie mogą na niego zapracować, dzielimy owoc naszej mozolnej pracy z Chrystusem cierpiącym, Chrystusem potrzebującym naszej pomocy. Dlatego, nasi drodzy Darczyńcy, Chrystus będzie dla Was kiedyś najlepszą, najhojniejszą zapłatą i nagrodą za Wasze dobre serce.

Suma uzbierana w ciągu roku jest za każdym razem większa. Coraz więcej osób przyłącza się do naszego wspólnego dzieła na rzecz potrzebujących. Kiedy działamy wspólnie, widać imponujący rezultat. Każdy z Państwa ma w nim swój udział. Bez Was i bez Waszego wkładu nie byłoby tych pieniędzy, dzięki którym mogliśmy wesprzeć wymienione wyżej projekty i pomóc setkom, a może nawet tysiącom osób, które bardzo tej pomocy potrzebowały. Stokrotne „Bóg zapłać!”.

Łączę serdeczne pozdrowienia i wyrazy głębokiego szacunku oraz szczerej wdzięczności za okazywaną pomoc. Na tę drogich Państwa hojną pomoc dalej liczymy. Życzę wszystkim obfitości Bożych łask na co dzień.

Czesław H. Tomaszewski SJ, referent i ekonom misyjny